در ابتدای گزارش تعریف معینی از روستا داشته باشیم.

در عرف ده (روستا)  عبارت از محدوده‌ای از فضای جغرافیایی است که واحد اجتماعی کوچکی مرکب از تعدادی خانواده که نسبت به هم دارای نوعی احساس دلبستگی، عواطف و علائق مشترک هستند، در آن تجمع می‌یابند و بیشتر فعالیت‌هایی که برای تأمین نیازمندی‌های زندگی خود انجام می‌دهند، از طریق استفاده و بهره‌گیری از زمین و در درون محیط مسکونی‌شان صورت می‌گیرد، این واحد اجتماعی که اکثریت افراد آن به کار کشاورزی اشتغال دارند در عرف محل ده نامیده می‌شود.

با توجه به تعریف بالا مردمان ساکن در  روستا و شغل آنها مشخص گردید حالا سوال اینجاست که غیر از کار زراعت و دامپروری برای مردم روستا دیگر چه کاری  میشود در روستا انجام داد؟

در چند سال اخیر روستای نوفرست پیشرفت چشمگیری داشته است و در پایان امسال هم یکی از نعمتهای الهی یعنی گاز وارد روستا میشود از این جهت روستای نوفرست را میتوان همانند یک شهر کوچک دانست که دیگر مشکلی برای ادامه زندگی در آن وجود نخواهد داشت  اما هر چند که تقریبا امکانات یک شهر کوچک را دارا است منتهی باید همان بافت روستا را حفظ کنند.

در همین چند سال اخیر ساختن شهرک نوفرست و نوسازی خانه های فرسوده و ساخت و ساز زمین های بایر توسط اهالی نوفرست منجر به مهاجرت تعدادی از مردم از شهرهای اطراف برای زندگی به این روستای خوش آب و هوا شده است اما بعضی دیگر با سوء استفاده از این فرصت خانه های ویلایی و چندطبقه برای فروش به غریبه ها می سازند تا پول کلانی را به جیب بزنند.

در این میان باید به چه کسی مراجعه شود تا جلوی همچنین کارهایی گرفته شود.

آیا خود مردم باید آگاه باشند یا شورای اسلامی روستای نوفرست جلوی سوءاستفاده کنندگان را بگیرد؟

در هر صورت اگر پای غریبه به روستا باز شود علاوه بر مالک شدن بخشی از روستای نوفرست اقدامات دیگری را هم انجام میدهند که بعضی از آنها را مطلع میشویم و از بعضی از دیگر بی اطلاع!