صدای نوفرست

حسن کفائی جزو اولین کارمندان وزارت پست و تلگراف ایران در بیرجند و متولد آبان‌ماه 1310 است. حسن کفائی در گفتگو با خاورستان گفت: در 16 بهمن‌ماه 1334 هجری خورشیدی در وزارت پست و تلگراف پس از گذراندن کلاس‌های آموزشی اختصاصی این وزارت‌خانه، در بیرجند مشغول خدمت و در 28 آبان‌ماه 1360 بازنشسته شدم.

 وی افزود: با پایه یک اداری و حقوق ماهیانه 640 ریال در ردیف کارمندان رسمی دولت برای کارمندی اداره پست و تلگراف بیرجند استخدام شدم.

 کفائی یادآور شد: اداره پست و تلگراف بیرجند، کنار مسجد خضر در نزدیکی حسینیه امام رضا علیه‌السلام بود.

 وی اظهار کرد: از اول دی‌ماه 1334 تلفن بی‌سیم بیرجند که توسط فرستنده 400 واتی و گیرنده 75 واتی کار می‌کرد، راه‌اندازی شد و مردم از این طریق با شهرهای دیگر تماس می‌گرفتند.

 کفائی خاطرنشان کرد: در آن زمان مردم باور نداشتند که می‌توان با شهرهای دیگر صحبت کرد و زمانی که به آن‌ها می‌گفتیم بیایید صحبت کنید، ما را مسخره می‌کردند.

 وی افزود: در ماه اول، 100 تومان از محل استفاده مردم از تلفن درآمد داشتیم که کم‌کم افزایش یافت و در پایان سال به حدود 990 تومان رسید.

 کفائی گفت: از سال 1350 تلفن‌ها مایکرویو شد و هر فردی در خانه‌اش تلفن خودکار داشت می‌توانست وصل شود.

 وی تصریح کرد: بیرجند جزو اولین شهرها بود و حتی شهرهای تربت و زاهدان و بسیاری شهرهای دیگر، بعد از بیرجند تلفن‌دار شدند.

 کفائی خاطرنشان کرد: در گذشته مردم با 118 تماس می‌گرفتند و در آنجا تلفن به محلی که مردم می‌خواستند از طریق فیش وصل می‌شد.

 وی گفت: یادم هست در گذشته حدود 50 شماره تلفن در بیرجند موجود بود که بعدها افزایش یافت.

کفائی یادآور شد: همسرم نیز در این شغل در مشهد مشغول به کار بود که بعد از آشنایی در سال 1341 ازدواج کردم.

 وی تأکید کرد: از کارم راضی بودم و حاضر بودم 24 ساعته کار کنم و حتی یک دقیقه کارم را ترک نکنم چراکه نمی‌خواستم حتی شبهه کوچکی در حقوقی که به من می‌دادند باشد.

کفائی افزود: اکنون در شرکت مخابرات احترام زیادی برای من قائل هستند و پیشکسوتی را در نظر دارند.