قرآن و آفرینش
تأکید خداوند متعال در 10 مورد از قرآن کریم درباره حق بودن آفرینش (واقعیت شایسته وجود)، شدیدترین تذکر است به این که بشر باید بداند در جهانی زندگی می کند که بر مبنای حق آفریده شده است. بنابر این، نمی تواند وجود او که قطعآ از نظر کرامت و حیثیت وعظمت، شایستگی برتری بر همه جهان کیهانی دارد، لغو و عبث و بیهوده باشد. در سوره انبیاء آیه 16 می فرماید :وَ مَا خَلَقنَا السَّمَاءَ وَ الاَرضَ وَ مَا بَینَهُمَا لاَعِبِین
"ما آسمان و زمین و بین آن ها را برای بازیگری نیافریدیم."
در سوره دخان آیه 38 نیز همین مطلب آمده است؛ با این تفاوت که به جای "آسمان"، کلمه آسمان ها فرموده است. علاوه بر این آیات کریمه، آیات دیگری در قرآن، که هدفدار بودن وجود آدمی را در این دنیا با کمال صراحت اثبات می کند، ذکر شده است. در بعضی از آیات نیز هدف اعلای حیات را بیان فرموده است، مانند :
وَ مَا خَلَقتُ الجِنَّ وَ الاِنسَ اِلاَّ لِیعبُدُون. (ذاریات/56)
"و من نیافریدم جن و انس را، مگر این که مرا عبادت کنند."
بدیهی است که معنای عبادت، چیزی جز قرار گرفتن در جاذبه کمال الهی نیست. هم چنین، این که خداوند نیازی به عبادت ما ندارد، به هیچ گونه استدلال احتیاجی ندارد، زیرا قضیه بدیهی تر از آن است که بر انسان عاقل پوشیده بماند.
مجموع این آیات با اشکال گوناگون دستور می دهد که انسان ها باید موقعیت خود را در این دنیای معنادار درک نموده و مطابق این درک، مطیع دستورات عقل و وجدان درونی و انبیای الهی که عقل و وجدان برونی هستند، باشند. همه احکام مربوط به این بعد انسانی نیز ثابت و اولیه محسوب می شوند.
عالم در علم خود، مکتشف در اکتشاف خود و مربی اخلاق در تعلمیات خود و حکیم و فیلسوف در حکت و فلسفه خود مدیون و مرهون شهدا هستند زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خودرا ظاهر کنند
اسلام عقائدی که بر مبناهای وراثتی و از روی جهالت به خاطر فکر نکردن و تسلیم شدن در مقابل عوامل ضد فکر در انسان پیدا شده است اینها را هرگز اسلام به نام آزادی عقیده نمی پذیرد
علت اینکه در روایات داریم که امام حسین - علیه السلام از خلق کثیری شفاعت می کند این است که در این جهان مکتب امام حسین بیش از هر مکتبی موجب احیاء دین و هدایت مردم شده است
تأکید خداوند متعال در 10 مورد از قرآن کریم درباره حق بودن آفرینش (واقعیت شایسته وجود)، شدیدترین تذکر است به این که بشر باید بداند در جهانی زندگی می کند که بر مبنای حق آفریده شده است. بنابر این، نمی تواند وجود او که قطعآ از نظر کرامت و حیثیت وعظمت، شایستگی برتری بر همه جهان کیهانی دارد، لغو و عبث و بیهوده باشد. در سوره انبیاء آیه 16 می فرماید :وَ مَا خَلَقنَا السَّمَاءَ وَ الاَرضَ وَ مَا بَینَهُمَا لاَعِبِین
"ما آسمان و زمین و بین آن ها را برای بازیگری نیافریدیم."
در سوره دخان آیه 38 نیز همین مطلب آمده است؛ با این تفاوت که به جای "آسمان"، کلمه آسمان ها فرموده است. علاوه بر این آیات کریمه، آیات دیگری در قرآن، که هدفدار بودن وجود آدمی را در این دنیا با کمال صراحت اثبات می کند، ذکر شده است. در بعضی از آیات نیز هدف اعلای حیات را بیان فرموده است، مانند :
وَ مَا خَلَقتُ الجِنَّ وَ الاِنسَ اِلاَّ لِیعبُدُون. (ذاریات/56)
"و من نیافریدم جن و انس را، مگر این که مرا عبادت کنند."
بدیهی است که معنای عبادت، چیزی جز قرار گرفتن در جاذبه کمال الهی نیست. هم چنین، این که خداوند نیازی به عبادت ما ندارد، به هیچ گونه استدلال احتیاجی ندارد، زیرا قضیه بدیهی تر از آن است که بر انسان عاقل پوشیده بماند.
مجموع این آیات با اشکال گوناگون دستور می دهد که انسان ها باید موقعیت خود را در این دنیای معنادار درک نموده و مطابق این درک، مطیع دستورات عقل و وجدان درونی و انبیای الهی که عقل و وجدان برونی هستند، باشند. همه احکام مربوط به این بعد انسانی نیز ثابت و اولیه محسوب می شوند.
عالم در علم خود، مکتشف در اکتشاف خود و مربی اخلاق در تعلمیات خود و حکیم و فیلسوف در حکت و فلسفه خود مدیون و مرهون شهدا هستند زیرا شهدا بودند که محیط آزاد به دیگران دادند تا آنها توانستند نبوغ خودرا ظاهر کنند
اسلام عقائدی که بر مبناهای وراثتی و از روی جهالت به خاطر فکر نکردن و تسلیم شدن در مقابل عوامل ضد فکر در انسان پیدا شده است اینها را هرگز اسلام به نام آزادی عقیده نمی پذیرد
علت اینکه در روایات داریم که امام حسین - علیه السلام از خلق کثیری شفاعت می کند این است که در این جهان مکتب امام حسین بیش از هر مکتبی موجب احیاء دین و هدایت مردم شده است
